فونت نمایشی

فونت نمایشی

این نوع تایپ به هر فونتی که در ۱۵ پوینت یا بزرگتر تنظیم شده باشد اطلاق می شود. برخلاف تایپ متن، که برای مطالعه طولانی مدت در نظر گرفته شده است، این تایپ باید بتواند سریعا توجه خوانندگان را به خود جلب کند و آنها را متوقف کند.

تایپ فیس؛ فونت نمایشی دارای:

بسیاری از عوامل که یک تایپ متن را مناسب می سازد نیز باید در تایپ نمایشی مورد توجه قرار گیرد. اما جلب توجه در این فونت مهم ترین است. اگرچه شاید در زمان هایی، خوانایی چندان مهم نباشد زیرا مفهوم یا پیام ممکن است نیازمند فونتی پرانرژی و پرقدرت باشد. فونت سریف و سن سریف؛ سنز سریف اغلب برای این تایپ استفاده می شود، زیرا هر آنچه که یک فونت نمایشی باید انجام دهد را می تواند انجام دهد. اما انتخاب های بسیار دیگری نیز وجود دارند که می توانند به هر چیزی ظاهری منحصر به فرد دهند.

مزیت استفاده از فونت های سن سریف برای تایپ نمایشی، ارتفاع X بلندتر آن است، اما این همیشه مسئله مهم نیست. فونتی مانند Frutiger بزرگ تر از Futura است (زمانی که هر یک در ۱۲ پوینت تنظیم شوند و این به خاطر ارتفاع X بزرگ Frutiger است. سریف هایی ضخیم و بلوکی، مانند meophis , rock well و offician serif  همچنین دارای ضخامت و خوانایی هستند که یک متن نمایشی به آنها نیاز دارد و Clarendon وزن کافی و کاراکتری دارد که می تواند برای متن نمایش در تیترها و عناوین فرعی استفاده شود.